به نقل از «خبرآنلاین»

آماری عجیب اما واقعی/ میزان مرگ و میر ناشی از این بیماری «دو برابر» سرطان است

تاریخ انتشار: ۱۸ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۷۳۸۵۹

دکتر عبدالرضا محمدی با تأکید بر اینکه باید توجه ویژه ای به زخم پای دیابتی داشت، درباره این نوع زخم ها توضیح داد: ۱۵ درصد از افرادی که دچار دیابت می شوند ممکن است به زخم پای دیابتی مبتلا شوند. همچنین ۱۵ درصد از افرادی که دچار زخم پای دیابتی شدند، ممکن است دچار عفونت استخوان شوند که بسیار خطرناک و پر هزینه است و ۱۵ درصد از افرادی که دچار زخم های دیابتی شدند، ممکن است به قطع عضو این بیماران منجر شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: در کشور ما طبق آماری که توسط مرکز بیماری های غیر واگیر وزارت بهداشت ارایه شده، احتمالاً حدود ۶ میلیون بیمار دیابتی داریم و ۱۵ درصد این ۶ میلیون، عددی حدود ۹۰۰ هزار نفر می شود که جمعیت بزرگی است و این افراد ممکن است در طول زندگی خود دچار زخم پای دیابتی شوند.

دکتر محمدی با بیان اینکه زخم های مزمن بسیار پر هزینه هستند، اظهار داشت: زخم پای دیابتی و زخم بستر تقریباً سهم بزرگی از سبد هزینه ای نظام سلامت هر کشوری را به خود اختصاص می دهد، در کشورهای توسعه یافته این عدد حدود ۱۳ میلیارد دلار است، به عبارت دیگر در کشورهای توسعه یافته تقریباً ۴ درصد کل هزینه نظام سلامت مخصوص درمان زخم است.

وی درباره علل ابتلا به زخم پای دیابتی، گفت: این زخم آسیبی است که دیابت به اعصاب و عروق ما می زند و باعث می شود که خون رسانی به پاها و اندام تهتانی کاهش یابد. همچنین دیابت با آسیبی که به اعصاب ما می زند، باعث می شود حس پا مختل گردد به طوری که بیمار درکی از درد نداشته باشد.

مدیر کلینیک زخم جهاد دانشگاهی درباره عدم درک درد زخم دیابتی از سوی بیمار، عنوان کرد: یک زخمی که در فرد سالم ایجاد می شود شاید ساعت ها خواب او را مختل کند و بسیار آزار دهنده باشد. تصور کنید که یک زخم بسیار شدید در یک فرد دیابتی ایجاد می شود که شاید برای برخی از افراد حتی نگاه کردن به آن ترسناک و دردناک باشد، اما بیمار دیابتی حتی متوجه نمی شود که چنین زخمی دارد چون حس درد که یکی از مهم ترین زنگ خطرهای دفاعی بدن ماست در این افراد مختل می شود.

وی به میزان مرگ و میر بیماری دیابت اشاره و بیان کرد: ما یک اصطلاحی در پزشکی داریم که به آن مرگ و میر ۵ ساله می گوییم. یعنی وقتی فردی به یک بیماری مبتلا می شود، این بیماری در ۵ ساله آینده چقدر احتمال دارد که منجر به فوت آن بیمار شود. مرگ و میر ۵ ساله بیشتر برای بیماری سرطان استفاده می شود، اما نکته مهم اینکه میزان مرگ و میر ناشی از زخم پای دیابتی در طول ۵ سال حدود دو برابر میزان مرگ و میر ناشی از سرطان پستان است! همچنین میزان قطع عضوهای کوچک در طول ۵ سال، چهار برابر سرطان پستان است.

دکتر محمدی گفت: افراد دیابتی بسیاری داریم که از ابتلا به سرطان وحشت دارند در حالی که خودشان به یک بیماری مبتلا هستند که اگر بهداشت پا را رعایت نکنند و دچار زخم پای دیابتی شوند، بیشتر از بسیاری از سرطان ها، خطر و هزینه دارد؛ در حال حاضر در دنیا به این موضوع چندان اهمیت داده نشده، اما حداقل در بسیاری از کشورها به فکر این بیماری و بیماران هستند، در حالی که این امر در کشور ما مغفول مانده و آنطور که باید به این موضوع توجه نمی شود.

وی اقدامات پیشگیرانه از ابتلا به زخم دیابت را ضروری دانست و اظهار کرد: زخم، درمان قطعی ندارد و بسیار از زمان ها به ویژه وقتی آسیب های عروقی شدید باشند، ما وارد یک فاز بی بازگشت می شویم. همچنین وقتی بیمار دچار عفونت استخوانی می شود گاهی کاری از دستمان بر نمی آید به همین دلیل مهم ترین کاری که برای زخم باید انجام داد، «پیشگیری» است. هیچ چیز به اندازه پیشگیری یا مراجعه سریع به دکتر اهمیت ندارد. متأسفانه بسیاری از بیمارانی که به ما مراجعه می کنند، به دیابت مبتلا بودند و دچار زخم ساده شدند، در مراحل اولیه سهل انگاری کردند، پاها تاول زده و اهمیتی ندادند و تصور می کردند که به مرور زمان بهبود می یابند، اما بعد از یک تا دو ماه نه تنها این زخم بهبود نیافته بلکه با یک فاجعه ای به ما مراجعه کردند و زخم دچار عفونتی شده که تا استخوان بیمار را درگیر کرده است. بسیار از اوقات علی رغم همه تلاش هایی که برای این بیماران می شود، اما بهبود آنها غیرممکن می شود. به همین دلایل پیشگیری در میان این بیماران و همچنین در صورت آسیب، مراجعه سریع به پزشک و رعایت بهداشت پا بسیار مهم است.

دکتر محمدی درباره درمان بیماران مبتلا به زخم پای دیابت، گفت: بیماری که دچار اختلال حس در پاهای خود هست به طوری که نمی تواند در پاها احساس داشته باشد و متوجه درد و اینگونه مسایل در پا نمی شود، طبق رفرنس های پزشکی، این بیمار حداقل باید سالی یک مرتبه به کلینک های زخم یا به پزشکی که تحت درمان اوست، مراجعه کند تا ارزیابی های لازم درخصوص این بیمار انجام شود. همچنین بیمار باید اصولی که مربوط به مراقبت از پاهاست را هر شب تا پایان عمر انجام دهد. این امر درباره بیمارانی که مبتلا به زخم هستند و پاها دچار آسیب شده به مراجعه هر ماه تغییر پیدا می کند.

مدیر کلینیک زخم جهاد دانشگاهی تأکید کرد: بیماری که دچار زخم بوده و آن زخم بهبود پیدا کرده نیز باید هر ماه به کلینیک های مربوطه مراجعه کند تا ارزیابی ها و بررسی ها برای بیمار انجام شود.

وی به نشانه های احتمال ابتلا به زخم دیابت اشاره و بیان کرد: اگر فردی زخم و تاول، هر نوع تغییر رنگ در سطح پوست،

بافت چرکی روی پوست پا، «هر نوع تغییراتی» روی سطح پا، فرو رفتن ناخن داخل گوشت پا، هر نوع خشکی بیش از حد پوست، هر نوع قرمز شدن هر ناحیه از پا را مشاهده کرد، باید سریع به کلینیک های زخم مثل کلینیک زخم جهاد دانشگاهی مراجعه کند تا ارزیابی های لازم توسط پزشکان متخصص صورت گیرد.

مدیر کلینیک زخم جهاد دانشگاهی به خدمات درمانی کلینیک ترمیم زخم و بافت جهاد دانشگاهی اشاره و خاطرنشان کرد: کلینیک زخم جهاد دانشگاهی ۷ سال است که فعالیت می کند و حداقل به بیش از ۳ هزار بیماری که مبتلا به انواع زخم های مزمن هستند، سرویس داده است. خدماتی که در این کلینیک انجام می شود، مربوط به درمان انواع زخم های مزمن است. خدماتی از جمله برداشتن فشار از روی زخم، لارو درمانی و همچنین انواع جراحی های محدود که این بیماران نیاز دارند.

دکتر محمدی گفت: در بخش کلینیک داخلی نیز متخصصان عفونی برای بیمارانی که زخم آنها عفونی شده، خدمات درمانی لازم را ارایه می دهند. همچنین با توجه به اینکه تغذیه بیماران دیابتی بسیار حائز اهمیت است، این بیماران در کلینیک زخم جهاد دانشگاهی تحت نظر متخصص تغذیه نیز قرار می گیرند.

بیشتر بخوانید:

بایدها و نبایدهای مصرف آنتی بیوتیک‌ها

خارش پوست سر را چگونه رفع کنیم؟/ راه‌کارهایی برای مقابله با شپش، گال و شوره سر

۲۷۱ ۳۵

کد خبر 1693057

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: دیابت زخم پای دیابت میزان مرگ و میر زخم پای دیابتی دکتر محمدی دچار زخم ۱۵ درصد زخم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۷۳۸۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک موضوع مهم درباره آلرژی که خیلی‌ها نمی‌دانند

به گزارش خبرآنلاین، تقریبا ۲۰ درصد از جمعیت ایران دچار یکی از انواع بیماری‌های آلرژیک هستند و پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که این آمار در آینده افزایش بیشتری خواهد داشت.

آمار ابتلا به بیماری های آلرژیک در جهان به سرعت در حال افزایش است و متخصصان معتقدند به دلیل صنعتی شدن دنیای مدرن، تغییر الگوی زندگی‌ها، مدل ساختمان‌سازی‌ها، آلودگی هوا و تغذیه این آمار همچنان رو به افرایش خواهد ماند.

در ایران تقریبا ۲۰ درصد از جمعیت دچار یکی از انواع بیماری‌های آلرژیک هستند. آماری که در سال‌های اخیر افزایش بیشتری یافته است. به طوری که از هر ۲ ایرانی، تقریبا ۱ نفر به یکی از بیماری‌های آلرژیک مبتلا است.

درباره آلرژی چند تصور اشتباه بین خیلی از مردم وجود دارد؛ این که این بیماری تنها مختص دوره کودکی است و فرد در بزرگسالی به آن مبتلا نخواهد شد، این که آلرژی بیماری نیست و فقط نوعی حساسیت ساده است، این که پرهیز غذایی شدید می‌تواند به کنترل آلرژی کمک کند و این که آلرژی هرگز درمان نخواهد شد.

یک نکته‌ مهم درباره آلرژی که خیلی‌ها نمی‌دانند

خیلی از افراد به دلیل داشتن شناخت اندک از آلرژی نمی‌دانند که این عارضه، واکنش طبیعی سیستم ایمنی بدن است و زمانی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی، ماده‌ای را که معمولاً برای بدن بی‌ضرر است (مثل گرده گیاهان)، به اشتباه به عنوان ماده‌ای خطرناک و مضر شناسایی می‌کند و برای دفاع از بدن علیه آن ماده وارد عمل می‌شود. و به این ترتیب، بیماری آلرژی بروز می‌کند و فرد را درگیر می‌کند.

دکتر محمدحسن بمانیان، فوق تخصص آلرژی و آسم و دبیر انجمن آسم و آلرژی ایران به همشهری آنلاین می‌گوید: آلرژی، یک مکانیزم طبیعیِ سیستم ایمنی در برابر عوامل محیطی است. البته برخلاف تصور عمومی درباره این که آلرژی هیچ درمانی ندارد، آلرژی درمان قطعی دارد. به طوری که دیگر نیاز نیست بیمار دارو مصرف کند. البته نه همه آلرژی‌ها. مثلا کسانی که به نیش زنبور آلرژی دارند، بیماری‌شان قابل درمان است. به شرط آن که فرد خوددرمانی نکند.

به گفته این فوق تخصص آلرژی، آلرژی، یک بیماری مزمن است که طی یک دوره و بازه زمانی و با داروها و روش‌هایی که پزشک به بیمار ارائه می‌دهد، کنترل می‌شود.

این ایمونولوژیست درباره چگونگی تشخیص آلرژی از عفونت‌های ویروسی هم توضیح می‌دهد: موردی که آلرژی را از عفونت‌های ویروسی متمایز می‌کند، این است که در آلرژی‌ها خارش، یک علامت غالب است؛ خارش چشم، گلو و گوش.

تبعات خطرناک بی‌توجهی به آلرژی

بمانیان در پاسخ به این سؤال که آیا افرادی که برای کنترل آلرژی اقدام به خوددرمانی با مصرف آنتی‌هیستامین و اسپری بینی و ... می‌کنند، قابل تایید است، می‌گوید: آلرژی، یک بیماری است و باید درمان شود. آلرژی‌های شدید اگر درمان نشوند، باعث ایجاد اختلالات دیگری می‌شوند؛ مثل اختلالات خواب، انواع اختلالات گوش و انواع اختلالات چشمی. مثلا فردی که آلرژی چشمی دارد، به علت خارش مدام چشم‌ها مجبور است همیشه چشم‌های خود را با فشار بخاراند. خب با این کار فشار چشم‌ها بالا می‌رود، احتمال بروز آب مروارید افزایش پیدا می‌کند، ممکن است عیوب انکساری مثل آستیگمات برای چشم ایجاد شود، حتی بعضی‌ها کارشان به نیاز به پیوند قرنیه می‌کشد.

این استاد دانشگاه ادامه می‌دهد: در آلرژی‌های بینی مثلا ممکن است حس بویایی و چشایی فرد از دست برود و کیفیت زندگی خیلی پایین بیاید. ممکن است آلرژی در حنجره منتشر شود و صدای فرد برای همیشه تغییر کند، ممکن است به گوش میانی گسترش پیدا کند و باعث کاهش شنوایی فرد شود. حتی می‌تواند به ریه‌ها برسد و ایجاد آسم کند. همچنین مواردی از آلرژی‌های بینی را داریم که به پولیپ ختم می‌شود. پولیپ هم چون باعث انسداد بینی می‌شود و نوع تنفس، تنفس دهانی می‌شود، فرم فک در طولانی‌مدت تغییر می‌کند و اگر کودکی آلرژی داشته باشد و درمان نشود، در بزرگسالی نیاز به ارتودنسی و جراحی فک پیدا می‌کند. پس آلرژی یک حساسیت ساده نیست که از کنارش بگذریم و حتما باید درمان شود.

آلرژی، بیماریِ مخصوص کودکان نیست

دکتر سیدعلیرضا مهدویانی، فوق تخصص آلرژی هم در پاسخ به این سؤال که آیا آلرژی، بیماری مختص کودکان است، می‌گوید: علائم آلرژی در کودکان بیشتر مشاهده می‌شود تا بزرگسالان. اما این موضوع به این معنی نیست که فقط کودکان به آلرژی مبتلا می‌شوند. در هر سنی امکان ابتلا وجود دارد. حتی در بالای ۵۰ سالگی.

این فوق تخصص آلرژی در توضیح بهتر این موضوع، بیماری ‌آلرژی را تعریف می‌کند و می‌گوید: آلرژی، افزایش حساسیت نسبت به عوامل محیطی و خارجی است که به خودی خود برای بدن ضرری ندارند، اما سیستم ایمنی بدن، آنها را دشمن و بیگانه تشخیص می‌دهد و علیه آنها به دفاع برمی‌خیزد و چون سیستم ایمنی در کودکان ضعیف‌تر است و پاسخ‌دهی سیستم ایمنی در دوران کودکی بیشتر صورت می‌گیرد، علائم آلرژی در آنها نسبت به بزرگسالان بیشتر مشاهده می‌شود. پس دلیل اصلی بروز بیشتر آلرژی در بچه‌ها این است.

به گفته مهدویانی، گاهی هم عوارض دارویی باعث بروز آلرژی‌ در فرد می‌شود که به آن می‌گوییم "آلرژی دارویی" و ممکن است با افزایش سن، شدت آلرژی هم بیشتر شود.

آیا پرهیز غذایی درست است؟

مهدویانی درباره پرهیزهای غذایی شدید که برخی متخصصان برای کنترل آلرژی کودکان و بزرگسالان تجویز می‌کنند، اشاره می‌کند و می‌گوید: برخی همکاران پرهیزهای غذایی شدید و طولانی‌مدت به بیمار مبتلا به آلرژی می‌دهند. به طوری که ممکن است فرد – کودک یا بزرگسال – دچار مشکلات دیگری ازجمله سوءتغذیه شود. ما نمی‌گوییم رژیم غذایی ازسوی بیماران مبتلا به آلرژی جدی گرفته نشود، ولی مواد غذایی اصلی نباید طولانی‌مدت از رژیم بیمار حذف شود.

دکتر مهدویانی می‌گوید: آلرژی انواع دارد و بعضی از انواع آن اصلا ربطی به رژیم غذایی ندارند. یعنی خیلی از افراد اصلا به غذا آلرژی ندارند و مثلا آلرژی بینی دارند که در بهار شدت می‌گیرد. درضمن همه افراد، همه آلرژی ها را با هم ندارند. تشخیص این نکته از طرف پزشک خیلی مهم است. فقط اگر افزایش حساسیت در گوارش فرد اتفاق بیفتد، می‌شود آلرژی غذایی. بقیه آلرژی‌ها ربطی به مواد خوراکی و غذا ندارند.

او تاکید می‌کند: اتفاقی که اکنون رخ می‌دهد، این است که وقتی یک بیمار مبتلا به آلرژی به متخصص مراجعه می‌کند، آنقدر توسط بعضی از همکاران پزشک تحت اجتناب‌های غذایی قرار می‌گیرد که بیمار گاهی دچار سوءتغذیه می‌شود.

این فوق تخصص آلرژی تاکید می‌کند: مثلا ما به بیمار می‌گوییم شما آلرژی غذایی نداری و او می‌پرسد "یعنی می‌توانم فست‌فود و سس و فلفل و ... بخورم؟" وقتی ما می‌گوییم آلرژی غذایی نداری، یعنی نسبت به مواد غذایی اصلی مثل شیر، گندم، تخم مرغ، برنج و ماهی حساسیت نداری. این به این معنا نیست که شما آزاد هستید که سس و مواد افزودنی و نگه‌دارنده و ... بخورید. اینها در حیطه آلرژی نیست؛ اینها مواد تحریک‌کننده است که هر فردی – نه فقط مبتلایان آلرژی - اینها را بخورد، ممکن است دچار تحریک گلو، سرفه و ... شود.

۴۷۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902012